چرا در اندیمشک درب بر همان پاشنه میچرخد؟!

اندیمشک شهریست که دولتها تاثیر چندانی در سرنوشت مدیرانش ندارند، عزل و نصب مدیران و ساختار اداری حاکم بر ادارات شهرستان داستانی جدای از سیاست دولتها دارد. دولتها می آیند و می روند بدون اینکه کمترین اثر گذاری در ساختار اداری شهرستان داشته باشند زیرا قوام مدیران و ساختار اداری حاکم بر شهرستان به فرد مرتبط است نه به دولتها!! اگر شخص بخواهد یک شبه جای فرماندار و شهردار بدون طی مراحل قانونی عوض می شود و اگر نخواهد هیچ تغییری اتفاق نمی افتد. گویی در اندیمشک حکومتی فدرالی حاکم است و همه هم آن را پذیرفته اند !!!

انتصابات بدون ضابطه که دهها ظلم و تبعیض و بدعت غلط از آن بوجود آمده، بغضی نهفته در گلوی نخبگان اندیمشکی ایجاد کرده است. این بغض بحدیست که صرفا با چند وعده و شعار به سادگی قابل برطرف شدن نیست. تجربیات تلخ گذشته نشان می دهد در انتظار مسئولین نشستن دردی را دوا نمی کند. زیرا مسئولین وقتی به اندیمشک می رسند سکوت می کنند گویی قانون صرفا برای دیگر شهرهاست و اندیمشک جزیره ای مستثنا از دیگر نقاط ایران است، زمانیکه ندای این گلایه ها به آنان می رسد و از این زخم کهنه گفته می شود جز چند واکنش متفاوت اقدام چندانی صورت نمی گیرد:

گروهی بی خبر از عمق فاجعه، ابتدای امر جهت اصلاح این وضعیت اولدورم بولدورم کرده لکن بعد از اطلاع از اوضاع و احوال اندیمشک بیشتر از همه به دامن هژمونی حاکم بر اندیمشک غش میکنند.
گروهی دیگر واقع بینانه تر با موضوع روبرو شده و می گویند از این هژمونی حاکم بر اندیمشک خبر دارند اما کاری از دستشان بر نمی آید!!!

راهکارشان جهت برون رفت از این بن بست ارجاع به انتخابات مجلس و صندوق رای می باشد در جوابشان دو نکته مهم وجود دارد:
۱٫ مگر دخالت نمایندگان بعنوان امری مشروع پذیرفته شده است که ارجاع به انتخابات مجلس راه حل برون رفت از این وضعیت تلقی شود؟ چرا در برابر این ظلم و تخلف آشکار سکوت می شود؟ آیا هیچ راهکار قانونی برای آن وجود ندارد!!

۲٫ رقابت مخالفین وضع موجود در انتخابات اندیمشک مثل انداختن شناگری با دست و پای بسته در دریایی طوفانی است!! آیا وقتی همه ی ابزارهای قدرت برای بازیگری و نقش آفرینی در دستان رقیب وجود دارد ارجاع به انتخابات منطقی است؟! مگر نه اینکه چینش تمام نیروها در شهرستان باهدف پیروزی در انتخابات است پس بدون قطع کردن این دور، تکلیفی مالایطاق بر عهده مخالفین وضع موجود گذشته شده است.

گروه سومی نیز دعوت به سکوت و آرامش می کنند و مشفقانه می گویند فریاد زدن فایده ای ندارد در جواب این جماعت باید گفت سکوت در برابرچنین اقدامات غیر قانونی متخلفین را گستاخ تر می کند. نباید انتظار داشت غاصبان حقوق مردم با میل و رغبت حقوق حقه ی آنان را پس بدهند، امام علی (ع) در این باره چه زیبا می فرماید: و لایدرک الحق الا بالجد ؛ حق گرفتنی است و جز با تلاش و جدیت به دست نمی آید!!